داروی مفلوکوئین Mefloquine ضد مالاریا

در زمان های قدیم تر مالاریا جزو بیماری های شایع و غیر قابل درمان به حساب می آمد اما با گذشت زمان و پیشرفت علم پزشکی و پس از تحقیقات بسیار محققان توانستند به کشف و تولید داروهایی نظیر داروی مفلوکوئین برای جلوگیری و درمان گونه های مختلف مالاریا دست پیدا کنند. از محسنات مفلوکوئین می توان به قدرت جذب بالا و سریع آن در سیستم گوارشی اشاره کرد اما هنوز بر سر اوج غلظت پلاسمایی آن در افراد مختلف اختلاف نظرهایی بین پزشکان مطرح است. ما در این مطلب سعی بر این امر گماشته ایم که اطلاعات مفیدی از چگونگی اثر داروی مفلوکوئین بر روی بیماری مالاریا در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

مشخصات داروی مفلوکوئین

افراد مبتلا به مالاریا می توانند داروی مفلوکوئین (Mefloquine) را با نام اختصاری دیگری همچون Lariam با در دست داشتن نسخه پزشک معالج خود  از داروخانه ها تهیه و مصرف کنند و یاداور می شوم که داروخانه ها از عرضه این دارو بدون نسخه پزشک و به عموم مردم خودداری خواهند کرد. همانطور که در مقدمه نیز عرض کردم داروی مفلوکوئین جزو پر کاربردترین داروهای درمان مالاریا طبقه بندی و بنا به نظر متخصصان میزان خطر مصرف بیش از دوز مجاز دارو بسیار زیاد و میزان وابستگی و اعتیاد به دارو کم اعلام شده است. 

در مناطقی که بیماری مالاریا به وفور دیده می شود(چین, آسیای جنوب شرقی, آمریکای جنوبی و آفریقای مرکزی و جنوبی) و این بیماری نسبت به بقیه داروها مقاوم شده باشد پزشکان آخرین راه حل خود را تجویز داروی مفلوکوئین می دانند. بنا بر تشخیص محققان و متخصصان این دارو تنها به شکل قرص عرضه و بهترین زمان مصرف دارو برای جلوگیری از مالاریا (هفته ای یک بار) و در درمان مالاریا (۳ بار در روز یا هر ۶ تا ۸ ساعت یک بار) و
اندازه دوز مجاز مصرفی دارو هفته ای یک قرص تامدت ۴ هفته (جلوگیری از مالاریا) و مطابق وزن بدن (درمان مالاریا) تایید شده است.

چگونگی تأثیر داروی مفلوکوئین

اثرات این دارو ظرف ۲ تا ۳ روز پس از شروع درمان با دارو، ظاهر و این اثرات مدت ۱ هفته پس از قطع مصرف هر دوز دارو، در بدن دوام خواهند داشت. جذب داروی مفلوکوئین که جزو داروهایی با نیمه عمر بالا به شمار می آید از سیستم گوارشی به راحتی انجام می گیرد و حدود 98% از آن به پروتئین های پلاسما اتصال و ایجاد غلظت بالایی از داروی مفلوکوئین در گلبول های قرمز خون خواهند کرد. 

مانند بسیاری از داروهای دیگر داروی مفلوکوئین نیز این دارو باید در جای خشک و خنک دور از دسترس کودکان نگهداری شود و در صورتی که احساس نمودند که دیگر احتیاجی به استفاده از دارو ندارید، با پزشک مشورت نمایید.

عوارض جانبی مصرف داروی مفلوکوئین

در قسمت بالایی متن گفتم که نیمه ی عمر داروی مفلوکوئین زیاد است و همین امر باعث می شود که عوارض جانبی آن هم تا هفته ها پس از قطع دارو باقی بمانند.  از عوارض معمول مصرف این دارو، می توان به سرگیجه، تهوع، دوران سر، شکم درد و سردرد، اشاره نمود. ضمنا ممکن است به ندرت عوارضی مانند اضطراب، افسردگی، سراسیمگی و حالت جنون، نیز حادث شوند. در صورت بروز این عوارض یا عوارضی همچون مشکلات شنوایی و ارتعاش بدن، مصرف دارو را قطع کرده و سریعا با پزشک مشورت نمایید. شایان ذکر است که این علایم در افراد مختلف با شدت متفاوت بروز پیدا می کند و بارها دیده شده است که فردی به هیچ یک از این عوارض نیز دچار نشده است.

نکات احتیاطی مهم در مصرف داروی مفلوکوئین

اگر به امراض و دردهای زیر مبتلا می باشید، حتما قبل از مصرف این دارو، پزشک معالج خود را در جریان بگذارید:

اگر مشکلات مزمن کبدی و کلیوی دارید و یا قبلا به بیماری صرع، دچار بوده اید.

اگر قبلا به افسردگی و یا دیگر بیماریهای روانی مبتلا بوده اید.

اگر مشکلات قلبی دارید و یا قبلا نسبت به این دارو، حساسیت داشته اید.

اگر داروهای دیگری مصرف می کنید.

مصرف داروی مفلوکوئین برای زنان حامله و شیرده  توصیه نمی شود و مجاز نمی باشد.

مصرف دارو برای کودکان زیر ۳ماه مجاز نمی باشد. ضمنا برای بچه های بزرگتر با کاهش دوز مصرفی مجاز دارو ضرورت دارد.

مصرف دارو برای افراد بالای ۶۰ سال  اگر به مشکلات کلیوی و بیماری های قلبی مبتلا می باشند، با دقت و احتیاط زیاد مصرف شود و چون دارو می تواند موجب سرگیجه با عدم تعادل، گردد لذا کلیه رانندگان و افرادی که کارهای پرمخاطره انجام می دهند، باید هنگام مصرف این دارو و حتی ۳ هفته پس از قطع مصرف دارو، از فعالیت های مربوطه دست بکشند.

هرگز با داروی مفلوکوئین نباید هالوفانترین تجویز گردد زیرا احتمال خطر آریتمی قلبی افزایش می یابد.

منبع: https://mag.asanteb.com