علت سقط جنین در سگ ها و عوامل موثر در آن

از دست رفتن بارداری یا سقط جنین در سگ در اثر عوامل مختلف فیزیکی، فیزیولوژیکی یا هورمونی اتفاق می افتد و طی آن جنین تشکیل شده در رحم مادر تلف می گردد. علت سقط جنین در سگ ممکن است وجود ناهنجاری های ژنتیکی در هر یک از جنین ها باشد که ادامه ی حیات را برای او غیر ممکن می سازد.

سقط جنین در سگ

جهش های ژنتیکی که ساختار کلی یا اندام های حیاتی رویان را دچار آشفتگی های اساسی می سازد اگر در اثر خطای انفرادی در تقسیم سلولی باشد تنها ادامه ی زندگی برای جنین مورد نظر را غیر ممکن می کند و در روند رشد و تکامل سایرین اختلالی به وجود نمی آورد. اما اگر علت آشفتگی در تقسیم سلولی، یک عامل عمومی از قبیل تابش تشعشعات رادیواکتیو-تاثیر اشعه ی ایکس و یا استفاده از داروهایی که در تقسیم سلولی موجب ایجاد اختلال می شود و بدین ترتیب همه جنین ها دچار مرگ خواهند شد. در برخی موارد نقایص اسکلتی در دوره ی تشکیل ارگان های حیاتی بدن جنین یعنی در 35 روز اول آبستنی و تحت تاثیر عوامل خارجی مختل کننده روند طبیعی تمایز سلولی ایجاد شده و مانع از ادامه ی زندگی جنین ها در اثر اختلالات شدید ساختاری می گردد. در این شرایط نیز عمدتا تمامی رویان ها درگیر می شوند و ممکن است سقط گردند. دارو های مختل کننده ی روند ارگانوژنز-پرتو های مخرب و برخی از بیماری ها در نیمه ی اول آبستنی از جمله دلایل بروز این حالت به شمار می رود.

علت سقط جنین در سگ

برخی از جنین ها ممکن است بدون هیچ علتی در 35 روز اول آبستنی دچار مرگ شده و جذب گردند. در واقع این امر در 10 درصد آبستنی ها اتفاق افتاده و بدون آنکه صاحب حیوان متوجه گردد یک الی دو عدد از جنین ها از بین رفته و جذب بدن مادر می گردند. سایر توله ها هیچ مشکلی ندارند و در موعد مقرر به سلامتی متولد می گردند. واقع در تمام مواردی که جنین قبل از ۳۵ روزگی می میرد با تمام ضمائم جنینی لز قبیل جفت و مایعات آن جذب بدن مادر می شود.

آبستنی نابچا نیز یکی از عوامل مسبب سقط جنین در سگ ها به شمار می رود. در این شرایط رویان به جای اینکه در شاخ رحم مستقر گردد، در بدنه ی رحم قرار می گیرد و پس از گذشت 25 الی 30 روز جذب شده یا طی یک خونریزی شدید دفع می گردد.

یرخی از باکتری ها با تاثیر گذاری بر ساختار های نگهدارنده ی آبستنی موجب مرگ جنین می گردند. عفونت بروسلا کنیش از جمله موارد از دست رفتن جنین ها به شمار رفته و در اثر ابتلا مادر به آن سقط معمولا در حدود روز سی‌ام آبستنی رخ می دهد. این عفونت عمدتا از طریق اسپرم سگ نر آلوده انتقال یافته و احتمالا تا مدت ها و گاهی تا آخر عمر در بدن هر دو حیوان نر و ماده باقی می ماند. بنابراین از جفت گیری سگ های نر مبتلا باید جلوگیری گردد و حتما باید از آبستن شدن سگ ماده مبتلا ممانعت به عمل آید.

گونه های دیگر باکتریایی ممکن است در زمان جفت گیری یا در حین آبستنی وارد رحم شده و باعث سقط جنین گردد. در این شرایط سگ ماده تمامی جنین ها به همراه جفت آن ها را دفع می کند. کمپیلوباکتر، استرپتوکوکوس، سودوموناس، سالمونلا، اشریشیاکلی، همولیتیکوم و کلستریدیا از جمله باکتری های ایجاد کننده ی این گونه سقط ها به شمار می روند.

از بین رفتن جنین ها ممکن است به دلیل وجود عامل ویروسی نیز باشد و برخی از ویروس ها علاوه بر اینکه ممکن است موجب مرگ جنین گردند می توانند در بدن جنین جایگزین شده و پس از تولد توله ها شرایط مرگ آن ها را فراهم سازند.

هرپس ویروس، یکی از رایج ترین عوامل شناخته شده ویروسی است که باعث سقط جنین می شود. این نوع عفونت در سگ ماده ممکن است همراه با ناباروری، سقط و دفع جنین مرده در زمان زایمان یا مرده زایی گردد. این قبیل سگ های ماده ی مبتلا ممکن است در زایمان های بعدی مشکلی نداشته و توله های سالمی داشته باشند.

ویروس مولد بیماری دیستمپر، پاروویروس و آدنوویروس از دیگر ویروس های قاتل جنین به حساب می آیند. برخی از بیماری های تک یاخته ای مانند توکسوپلاسما گوندی نیز از عوامل دیگر سقط جنین در اثر ابتلا به بیماری ها محسوب می گردند.

همراهان آسان طب، به خاطر داشته باشید که خوردن مواد سمی، تجویز برخی از دارو ها و بخصوص وارد شدن ضربات شدید به محوطه ی شکمی در اواسط و همین طور اواخر دوره ی بارداری از دیگر دلایل بروز سقط جنین در سگ ها می باشند.

منبع: https://mag.asanteb.com