داروی رانیتیدین Ranitidine و رفع مشکلات گوارشی

یکی از شایعترین امراضی که تمام مردم به آن دچار شده اند رفلاکس معده یا همان ترش کردن است. رفلاکس معده اگر به شکل مکرر و همه روزه نباشد و ۱ یا ۲ روز در ماه و در صورت مصرف بعضی از غذاهای چرب، تند و غیره بروز پیدا کند به هیچ وجه نشانه ای از بیماری های گوارشی و یا زخم معده نمی باشد. این عارضه در واقع برگشت اسید معده به داخل مری است که باعث ایجاد سوزش در بالای معده و قفسه سینه می شود. داروی رانیتیدین یکی از شناخته شده ترین داروها برای درمان رفلاکس معده است که بسیاری از افراد هر روزه و گاهی برای جلوگیری از رفلاکس از آن استفاده می کنند. البته داروی رانیتیدین در واقع داروی درمان زخم معده است اما امروزه حتی کسانی که دچار زخم معده نیستند و صرفا از رفلاکس معده رنج می برند هم به وفور از این دارو استفاده می کنند. به دلیل مصرف بالای داروی رانیتیدین در ایران ما تصمیم گرفتیم که این مطلب را به تشریح مشخصات و عملکرد این دارو در بیماری های گوارشی اختصاص دهیم.

آشنایی با مشخصات کلی داروی رانیتیدین

داروی رانیتیدین (Ranitidine) که در دسته ی داروهای درمان درد معده و زخم معده بسیار پرکاربرد هم است با نام های تجاری و اختصاری Zantac ،Ranitic ،Ranitic در داروخانه ها و مراکز معتبر و آزاد دارو به فروش می رسد. به طور علمی داروی رانیتیدین برای درمان زخم معده و زخم اثنی عشر تولید شده است اما امروزه به صورت بسیار گسترده برای درمان رفلاکس معده، کاهش ناراحتی های گوارشی و همچنین جلوگیری از خونریزی های گوارشی مورد استفاده قرار می گیرد زیرا عملکرد کلی داروی رانیتیدین اینست که موجب کاهش میزان اسید معده شده و بدین صورت موجب بهبود زخم های گوارشی می شود. داروی رانیتیدین به اشکال محلول، قرص و تزریقی در بازار موجود می باشد و به فروش می رسد. با اینکه برای تهیه این دارو نیازی به داشتن نسخه پزشک نمی باشد اما به گزارش مجله پزشکی آسان طب بر اساس تحقیقات انجام شده و نظر متخصصان گوارشی بهترین زمان مصرف داروی رانیتیدین ۱ بار در شب هنگام خواب و یا ۲ بار در طول روز است. همچنین اندازه دوز مصرفی مجاز این دارو هم از ۱۵۰ میلی گرم تا ۶ گرم در روز و با توجه به بیماری و شرایط عمومی مریض اعلام شده است اما دوز معمولی مصرف داروی رانیتیدین ۲ بار در روز و به مقدار ۱۵۰ میلی گرم است.

چگونگی تأثیر داروی رانیتیدین بر زخم های گوارشی 

داروی رانیتیدین به طور کلی یک داروی آنتی هیستامین است که با مهار هیستامین در محیط معده مانع از ترشح اسید از سلول های معده می شود و اگر فردی دچار زخم معده (نازک شدن دیواره ی معده و نفوذ و تاثیر بیشتر اسید معده بر آن ناحیه) باشد میزان کمتری اسید معده بر آن ناحیه تاثیر می گذارد. اثرات درمانی داروی رانیتیدین در مدت زمان ۱ ساعت پس از مصرف نمایان می شود و حدود ۱۲ ساعت پس از قطع مصرف آخرین دوز دارو هم در بدن دوام خواهد داشت. با اینکه این دارو بدون نسخه قابل تهیه می باشد اما اگر برای مدت زمان طولانی از داروی رانیتیدین استفاده کرده اید برای قطع آن بهتر است با پزشک مشورت کنید و به صورت ناگهانی این کار را انجام ندهید زیرا ممکن است باعث عود علایم بیماریتان شود.

عوارض جانبی مصرف داروی رانیتیدین

بارزترین عوارض مصرف این دارو بروز سرگیجه و سردرد است اما عوارض نادری مانند تهوع، یبوست، اسهال و استفراغ هم حادث شده است. اما در صورتی که در طول درمان با این دارو دچار زخم گلو، تب شدید، افسردگی، حالت گیجی، یرقان و یا جنون گشتید سریعا با پزشکتان تماس گرفته و برای ادامه ی مصرف دارو با او مشورت کنید.

نکات احتیاطی مهم در خصوص مصرف داروی رانیتیدین

در صورتی که از داروهای دیگری استفاده می کنید و یا به بیماری های مزمن کبدی و یا کلیوی دچار می باشید بهتر است که قبل از شروع درمان با داروی رانیتیدین با پزشک خود مشورت کنید.

√ مصرف دارو برای زنان حامله: طبق تحقیقات انجام شده مفید بودن این دارو در این دوران اثبات نشده است پس بهتر است با پزشکتان مشورت کنید.

√ مصرف دارو برای زنان شیرده: این دارو در شیر مادر ترشح می شود و روی بچه تاثیر می گذارد. با پزشکتان صحبت کنید.

√ نکته: مصرف داروی رانیتیدین با کتوکنازول، داروهای ضد دیابتی خوراکی و نیفیدیپین تداخل دارد.

√ نکته: مصرف غذاهای بسیار چرب باعث کاهش اثر درمانی این دارو می شود.

منبع: https://mag.asanteb.com