روماتیسم پالیندرومیک و راهکارهایی جهت درمان

روماتیسم پالیندرومیک شکل نادری از آرتریت بوده که علائم آن در فواصل زمانی معینی ظاهر شده و سپس ناپدید می‌گردند و هیچگونه آسیب دائمی به مفصل‌ها وارد نمی‌کنند. روماتیسم پالیندرومیک در حقیقت نوعی از آرتریت التهابی است، بدین معنی که باعث التهاب، درد و تورم در اطراف مفصل آسیب دیده خواهد شد. در این مقاله نگاهی دقیق به روماتیسم پالیندرومیک و بررسی علل، علائم، تشخیص و راه‌های درمان آن خواهیم پرداخت.

ارائه اطلاعاتی در رابطه با روماتیسم پالیندرومیک

علائم روماتیسم پالیندرومیک بر خلاف سایر انواع آرتریت، عارضه دائمی در مفصل ایجاد نمی‌کند، درد ممکن است به طور ناگهانی به وجود آید و بلافاصله بهبود یابد و می‌تواند در مفاصل مختلفی شکل بگیرد. علائم این عارضه در ابتدا و انتهای حملات خفیف می‌باشند و در اواسط به اوج خود خواهند رسید. روماتیسم پالیندرومیک به طور مساوی در مردان و زنان به وجود آمده و می‌تواند در هر سنی رخ دهد اما بیشتر افراد بین 20 تا 50 ساله را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. توجه داشته باشید که حدود 50 درصد از افراد مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک در نهایت دچار آرتریت روماتوئید خواهند شد.

تفاوت میان روماتیسم پالیندرومیک و آرتریت

روماتیسم پالیندرومیک و آرتریت هر دو جزو دسته اختلالات خود ایمنی محسوب می‌شوند، با این حال تاثیرات آن‌ها بر روی بدن متفاوت است. در سایر انواع آرتریت، بافت مفاصل به مرور زمان دچار فرسودگی شده و موجب التهاب، درد و سفتی خواهد شد. توجه داشته باشید که روماتیسم پالیندرومیک علائم مشابهی با آرتریت دارد اما در روماتیسم پالیندرومیک مفاصل آسیب دیده بین حملات به حالت طبیعی بازگشته و بر خلاف سایر انواع آرتریت، آسیب‌های دائمی به مفاصل وارد نمی‌کنند.

معرفی و بررسی علائم روماتیسم پالیندرومیک

علائم این عارضه به طور معمول از یک مفصل شروع شده و به مرور به سایر مفاصل می‌رسد. حملات به وجود آمده ممکن است چندین ساعت و یا حتی چندین روز زمان ببرند، برخی از افراد این حملات را به صورت روزانه تجربه کرده و برخی دیگر آن را چند بار در سال تجربه می‌نمایند، از این رو ممکن است با گذشت زمان یک الگو در فرکانس حملات خود مشاهده نمایند. علائم روماتیسم پالیندرومیک در این قسمت از مقاله آورده شده است که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• تورم و قرمزی در یک یا چند مفصل
• سفتی در مفاصل آسیب دیده
• وجود تورم و درد در تاندون‌ها یا سایر بافت‌های اطراف مفاصل
• خستگی
• محدودیت حرکتی
• درجه پایینی از تب

همانطور که گفته شد این وضعیت آسیب دائمی در مفاصل ایجاد نمی‌کند اما افراد مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک می‌توانند انواع شدیدتری از آرتریت را تجربه نمایند که در این صورت ممکن است در مفاصل آسیب دائمی ایجاد شود.

بررسی علت‌های ایجاد این عارضه

علت روماتیسم پالیندرومیک ناشناخته است و محققان هنوز به علت دقیق آن دست نیافته‌اند، اما ممکن است سلول‌های التهابی در طول مفاصل حرکت کرده و واکنش التهابی ایجاد نمایند. برخی از دلایل احتمالی بروز این وضعیت شامل موارد زیر می‌گردند:

• ژنتیک یا سابقه خانوادگی
• ضربه، آسیب دیدگی یا جراحت
• انواع عفونت‌ها
• واکنش‌های آلرژیک

معرفی روش‌های تشخیص این بیماری

تشخیص روماتیسم پالیندرومیک می‌تواند دشوار باشد زیرا یک بیماری نادر محسوب می‌شود. پزشکان برای رد کردن آرتریت چندین آزمایش را به بیمار توصیه می‌کنند تا با بررسی آن‌ها به تشخیص درست برسند زیرا علائم این بیماری بسیار شبیه به آرتریت می‌باشد. در نظر داشته باشید که هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، از این رو پزشکان معمولا علائم افراد را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهند. تشخیص این بیماری شامل ارزیابی تاریخچه پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی است، بدین شکل که پزشک متخصص علائم جسمی فرد را مورد بررسی قرار داده و تحرک مفاصل آسیب دیده را به دقت می‌سنجد. یک مرحله دیگر از تشخیص نیز ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس باشد، زیرا انجام این کار می‌تواند به تعیین موقعیت و شدت آسیب ناشی از شرایط کمک کند، پزشکان همچنین ممکن است از آزمایش خون جهت بررسی آنتی بادی و وجود عفونت بهره بگیرند.

رعایت برخی نکات جهت بهبود و درمان این وضعیت

در حال حاضر هیچ درمان مشخصی برای روماتیسم پالیندرومیک وجود ندارد اما برخی از روش‌ها و تغییرات شیوه زندگی می‌توانند تا حدودی علائم فرد را بهبود بخشیده، شدت حملات را کاهش داده و کیفیت زندگی فرد را بهتر نمایند. نکات و روش‌های موجود جهت درمان این بیماری شامل موارد زیر می‌گردند:

√ تغییر سبک زندگی: همانند هر نوع آرتریت دیگری، افراد می‌توانند با انجام برخی تغییرات در سبک زندگی خود، علائم بیماری را کنترل نمایند. ورزش منظم برای حفظ سلامت مفصل امری ضروری محسوب می‌شود، درست است که روماتیسم پالیندرومیک می‌تواند در افراد محدودیت حرکتی به وجود آورد اما عدم فعالیت نیز موجب آسیب عضلات اطراف و صدمه به مفصل متورم خواهد شد. تمرینات کششی و انعطاف‌پذیری موجب افزایش دامنه حرکتی و قدرت عضلانی در اطراف مفاصل آسیب دیده شده و شدت حملات را کاهش خواهد داد، از این رو مفاصل به راحتی حرکت کرده و بیشتر تقویت خواهند شد. افراد مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک باید با یک پزشک یا فیزیوتراپیست در مورد برنامه ورزش و تمرینات خود صحبت نمایند تا اطمینان حاصل کنند که انجام تمرینات آن‌ها مفید بوده و تمریناتی که تاثیر بیش از حد بر روی مفاصل آسیب دیده دارند را انجام نمی‌دهند. توجه داشته باشید که حفظ وزن سالم نیز می‌تواند باعث کاهش علائم شود، زیرا اضافه وزن موجب فشار بیشتر در ناحیه مفاصل شده و به نوبه خود علائم را بدتر خواهد کرد.

√ داروها: مصرف بعضی از داروها می‌توانند در مدیریت کردن علائم و کند کردن پیشرفت آرتریت مفید واقع شوند. این داروها شامل موارد زیر می‌گردند:

√ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: مصرف این داروها به صورت منظم التهاب را کنترل کرده و سفتی مفاصل را کاهش می‌دهد.

√ داروهای ضد روماتیسمی مهار کننده بیماری: پزشکان معمولا این نوع از داروها را در مواقعی که التهاب شدید و طولانی مدت باشد، تجویز خواهند کرد. این داروها نسبت به داروهای ضدالتهابی، کندتر بوده و عوارض جانبی بیشتری دارند. افراد باید توجه داشته باشند که استفاده از این دارو سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند و فرد ممکن است بیشتر به عفونت‌ها مبتلا شود.

√ تزریق استروئید: تزریق استروئید به مفصل در موارد نادر رخ داده و به منظور کاهش فوری التهاب مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مواقعی که مفصل یا تاندون به شدت ملتهب شده و موجب درد شدید می‌شود، پزشک ممکن است این روش را توصیه کند.

نگرش کلی به مقاله روماتیسم پالیندرومیک

روماتیسم پالیندرومیک هیچگونه خطر جدی برای سلامتی فرد در پی ندارد و بر اساس تحقیقات موسسه آرتریت انگلیس، نگرش کلی این بیماری در افراد به شرح ذیل می‌باشد:

• حدود 10 تا 15 درصد از افراد مبتلا شاهد از بین رفتن علائم خود خواهند بود
• حدود 30 تا 50 درصد از آن‌ها تنها حملات گاه به گاهی را تجربه خواهند کرد
• حدود 30 تا 40 درصد از افراد شاهد بدتر شدن مشکلات خود می‌گردند

این بیماری در صورت بروز حملات مکرر و مداوم موجب درد و ناراحتی شدید در افراد خواهد شد، همچنین در برخی افراد می‌تواند منجر به ایجاد شرایطی مانند آرتریت روماتوئید گردد که در این صورت موجب آسیب دائمی به مفاصل خواهد شد.

منبع: https://mag.asanteb.com