افراد مشهور و زمینهٔ تاریخی اختلالات یادگیری

تعیین و تبیین وسعت اختلالات یادگیری به دلیل دقیق نبودن تعاریف، غیرممکن است؛ لکن در مورد زمینه های گستردهٔ تأخیر جدی در خواندن، نویسندگان بسیاری تحقیق کرده اند، اینگرام (۱۹۷۱) گزارش می دهد براساس نظر وزارت آموزش و پرورش بریتانیا 4/2 درصد کودکان ۱۱ ساله، دارای سن خواندن کمتر از ۷ سال می باشند، راتر و همکارانش (۱۹۷۰) پی بردند که ۳/۹ درصد از ۲٫۲۹۹ کودک طبیعی سنین ۹ تا ۱۲ سال از نظر عصبی، حدود ۲ سال یا بیشتر از سن خواندن، عقب بوده اند.ما در مجله اینترنتی آسان طب در مورد زمینهٔ تاریخی اختلالات یادگیری و افراد مشهور بیشتر توضیح خواهیم داد.

انجمن کودکان استثنائی امریکا تعریف زیر را پیشنهاد می کند:

«کودک مبتلا به اختلالات یادگیری ، کودکی است با توانائی های ذهنی مناسب و فرایندهای حسی و ثبات عاطفی که در عین حال دارای توانایی هایی در ادراک و فرایندهای جمع بندی و رسانندهٔ مقصود، نمی باشد، درحدی که این مسئله شدیداً به کفایت یادگیری او آسیب می رساند». دیگران ناتوانی در خواندن را به عنوان تفاوت ۲ سال یا بیشتر بین سن عقلی و سن خواندن تعریف کرده اند.

زمینهٔ تاریخی مشکل یادگیری خواندن

در شرح حال اشخاص مشهور، کمتر به افرادی بر می خوریم که دارای اختلالات یادگیری در خواندن باشند، پزشک معروف بریتانیائی، دکتر جان هانتر، علی رغم کوششهای فراوانی که برای یاددادن به او انجام دادند، تا سن ۱۷سالگی نتوانست خواندن را فرا گیرد. جن اسماتس تا سن ۱۲ سالگی قادر به خواندن نبود. ویلیام پیتس با وجود تلاش عمه هایش، خواندن را دیر آموخت، او مدرسه را بسیار بد گذراند و اما تلاش پدرش در زمینهٔ آموزش خواندن به او، اغلب به پرت کردن کتاب برسرش، ختم می شد. و ودرو ویلسون تا سن ۱۱ سالگی نتوانست بخواند.فردریک فرؤبل دریادگیری خواندن مشکلات زیادی داشت.

مشکل یادگیری نوشتن

بسیاری از کودکان که سرنوشت از آنان افراد مشهور ی ساخته است، در نوشتن مشکلات زیادی را تجربه کرده اند، و تقریباً این مشکل در سراسر زندگی آنان همچنان برجای مانده است. آنها عبارتند از هانزکریستین آندرسون، هاروی کاشینگ (جراح اعصاب)، توماس ادیسون، پل اهرلیخ، هانری فرد، ناپلئون بوناپارت، ویلیام جیمز (روانشناس)، ژنرال پائون، جرج برنارد شاو، جوشوآرینولدز، پابلو پیکاسو، اوگوست رادین و ویلیام ایتالی. هانری فرد هرگز هجی کردن و صحیح نوشتن کلمات را یاد نگرفت، هرچند که خوب می نوشت، به راحتی می خواند و با جملاتی ساده منظور خود را بیان می کرد.

ریاضیات

ریاضیات، کودکان بسیاری را که بعدها افراد مشهور ی نیز شدند، گیج و سردرگم ساخته است. این افراد عبارتند از اسکابرت، اپستین، پیکاسو، رادین، امرسون، لرد لیتون، ییتس، هانری جیمز و بنیامین فرانکلین، لرد نرث کلیف «در ساده ترین تمرین های ریاضی شکست می خورد» گاندی «در یاد گرفتن جدول ضرب خیلی بیش از یاد گرفتن کلمات شرارت بار نسبت به معلمانش، مشکل داشت. آدلر نیز زمانی به علت ضعف در ریاضیات تشویق به پینه دوزی شد.

یونگ می نویسد که «کلاسهای ریاضیات برای من وحشت و عذابی بیش نبود». چارلز داروین، علیرغم همهٔ تلاش هایش، از جمله داشتن معلم خصوصی در خانه، در تمامی دورهٔ دانشگاه، در درس جبر جز نومیدی چیزی نداشت.

پل تاش می نویسد که «در جمع ریاضی بی نهایت وضعم بد بود و جواب هایم همیشه غلط از آب در می آمد، گوئی به طور غریزی استدلال من این بود که ۲ به اضافهٔ ۲ می شود ۵، یا در مواقعی دیگر، هرگز بیش از ۳ نمی شود. معلمان نسبت به من در یأس کامل به سر می بردند، تقریباً از همان ابتدا تصور می کردم همهٔ کسانی که سعی دارند به من ریاضیات بیاموزند گیج و سردرگم شده اند. گاه فکر می کنم، باید به من به دلیل پایداری و اصرار در خطا و تمرد، بهترین نمره داده شود. همیشه حس می کردم معلمان ریاضی به علت کودنی و بلاهت من، به نوعی عامل ترس و هیبت تنزل یافته اند»

زبان نیز تعداد زیادی از افراد مشهور را گیج و سردرگم نموده است، از جمله :

گرولس لانائوس، توماس کارلیل، نیکُلای گوگل، چارلز تا کری، سرأولیورلادج، هوگارث و لرد بالفر. وینستون چرچیل به علت مشکلات مربوط به زبان قادر به دانشگاه رفتن نبود. ریچارد واگنر مدت 6 ماه به دلیل اشکالاتی که در صرف اسم و ضمیر زبان لاتین داشت از مدرسه گریخت.

چارلز داروین می نویسد که «در تمام زندگیم قادر به یاد گرفتن حتی یک زبان هم نبوده ام» دوک ولینگتون به علت رد شدن در ادبیات یونان و رم باستان، دانشکدهٔ لتون در انگلستان را ترک کرده، به آکادمی نظامی رفت.

بدون داشتن اطلاعات بیشتر از حقایق، و با نبودن نتایج تست های روانی ، نمی توان نظر داد که در همهٔ موارد و نمونه هایی که ذکر شد، اختلالات ویژهٔ یادگیری وجود داشته است. ولی احتمالاً دیرآموزی عده ای از آنها، به ویژه تعدادی که مشکلاتی دریادگیری خواندن داشته اند مربوط به اختلالات یادگیری بوده است.