جاودانگی انسان‌ها در شرف تحقق و اختیاری شدن مرگ در آینده

جاودانگی و نامیرا شدن همیشه جزء مهمترین افسانه‌های هر عصر و دوره، در هر کشور و منطقه‌ای بوده است و این رویای دیرینه همواره از روز نخست آفرینش بشر تاکنون همراه انسان‌ها می‌باشد. شاید بی‌خبری از دنیای پس از مرگ مهمترین عاملی باشد که انسان‎ها را بدین سو سوق داده است. در این مقاله قصد داریم سه نظریه در ارتباط با جاودانگی انسان در آینده را نقل کنیم که می‌تواند برایتان جالب باشد.

در سال 2045 مرگ امری اختیاری و پیری قابل اجتناب می‌شود

دو نفر از محققین اخیرا اذعان کردند که در سال 2045 مرگ برای انسان یک امر اختیاری است و همچنین در دهه های بعدی پیری به عنوان یک مریضی قابل درمان خواهد بود و ما تنها بویسله اتفاقات خواهیم مرد و نه به طور طبیعی و جاودانگی انسان به وقوع می‌پیوندد. مهندس لوئیس کوردیرو و توسعه دهنده سیستم عامل های سیمبین «دیوید وود» در روز ارائه کتابش «مرگ مرگ» در بارسلونا از احتمال علمی جاودانگی و دوباره جوان شدن انسان حمایت کردند.

طبق گفته دانشمندان در آینده ما بوسیله اتفاقات و نه به طور طبیعی خواهیم مرد. در همین حال این موضوع را به جدیت ملاحظه می کنیم که در آن زمان پزشکان، پیر شدن را به عنوان یک مریضی قلمداد می کنند و قادرند به طور آشکار به بررسی آن بپردازند. ریاضیدان درس خوانده کمبریج دیوید وود در مراسم ارائه کتابش توضیح داده است که با کمک پیشرفت های اخیر بخصوص در نانو تکنولوژی این مهم، دست یافتنی است.

 جاودانگی انسان با اصلاح ژنتیکی

طبق گفته وود چیزی که باعت وقوع این مهم می شود تغییر در ژنتیک است یعنی ژنهای بد به ژنهای سالم تبدیل می شوند و دانشمندان قادر خواهند بود سلولهای مرده را از بدن حذف کنند یا آنها را ترمیم نمایند. هدف اصلی درمان پیری و معکوس کردن آن توسط کوردیرو توضیح داده شده است وی به طور شفاف اعلام کرده که قصد مردن ندارد و در 30 سال آینده جوانتر از امروز خواهد بود!!!

یک نظریه دیگر

یکی دیگر از آینده پژوهان به نام لان پیرسون نیز اینطور پیش بینی می کند که تا سال 2050 انسان ها می توانند از محدودیت های فیزیکی خود خارج شوند و احتمال این وجود دارد که با تغییر ساختار سلولی و برعکس کردن روند پیری سلول ها، مهندسی ژنتیک امید به زندگی انسان ها را بیش از پیش کند.

این دانشمند انگلیسی معتقد است که انسان ممکن است توانایی این را پیدا کند که بدن هایی مانند سیستم های اندرویدی برای خود درست کند که بتواند بعد از کار افتادن عملکرد قالب فعلی بدن، در آن زندگی کند. پیرسون معتقد است که افراد زیادی در پی به دست آوردن زندگی جاودانه و یافتن راه هایی برای جاودانگی انسان هستند و این موضوع خیلی بعید نیست که پیشرفت تکنولوژی در پنجاه سال آینده بتواند به آن ها این امکان را بدهد که تا هر موقع که بخواهند زنده بمانند. هیچکس علاقه به جاودانه شدن در سن 95 یا 100 سالگی ندارد اما اگر بتوان بدن را به سن بیست و نه یا سی سالگی برگرداند قطعا شرایط عوض می شود.

به گفته دکتر پیرسون، برای فرار کردن از مرگ راه های امیدوار کننده ای هست، مثلا ساختن قسمت های جدیدی در ساختار بدن با کمک مهندسی ژنتیک.

نظریه انقراض بشریت

این ادعاها در حالی است که جیمز لاولاک، یکی از اقلیم شناسان مشهور جهان ادعا می کند با توجه به این که گرم شدن زمین به پدیده ای اجتناب ناپذیر تبدیل شده است، سال 2040 تا 2045 یکی از فلاکت بارترین سال های زندگی بشر خواهد بود.

او تاکید کرد که از این پس دیگر پیشگیری ها فایده ای برای بشر ندارد و اثرات گرمایش جهانی در 30 سال بعد را چنین پیش بینی کرد:

• 6 میلیارد نفر قربانی سیل، خشکسالی و بی غذایی می شوند.
• کسانی که در جنوب اروپا و خاورمیانه زندگی می کنند به کانادا، انگلستان و استرالیا مهاجرت می کنند و برایشان کمپ مهاجرین درست می شود.
• به خاطر تاثیرات خشکسالی، جنگ های نژادی رخ خواهد داد.
• دمای هوای اروپا به حدود 43 تا 49 درجه در تابستان می رسد و با این رویداد صنعت کشاورزی متلاشی می شود.
• پاریس، برلین و بخش زیادی از اروپای مرکزی بیابان می شود.

منبع: https://mag.asanteb.com