فرق عارضه ناتوانی جنسی و کمبود میل جنسی

در این مطلب از سایت آسان طب از مشکل عارضه ناتوانی جنسی که بسیاری از افراد با آن درگیر هستند صحبت می کنیم..با ما همراه باشید :

عارضه ناتوانی جنسی چیست :

طی سالها تجربه دریافته اند که مردان از دو مشکل متفاوت جنسی شکایت دارند: یکی کمبود میل جنسی و دیگری عارضه ناتوانی جنسی. بیماران اغلب این دو حالت را اشتباه می گیرند و هر دو را عارضه ناتوانی جنسی قلمداد میکنند، در حالی که این دو حالت کاملاً تفاوت دارند.

مردان بسیاری، که شمار آنها طی این سالها رو به افزایش است، به حالتی مبتلا هستند که می توان آن را کمبود میل جنسی نامید. به نظر میرسد اینان دیگر رغبت چندانی به رابطهٔ جنسی ندارند و عملاً ترجیح میدهند تلویزیون تماشا کنند یا به باشگاه ورزشی بروند و کم کم نگران می شوند که مبادا آنچه تجربه می کنند، بخشی از علائم اولیهٔ عارضه ناتوانی جنسی باشد.

هرچند کمبود میل جنسی ممکن است مقدمهٔ عارضه ناتوانی جنسی باشد، این دو حالت یکسان نیستند. کمبود میل جنسی معمولا ریشه در استرس، خستگی یا افسردگی دارد.

یکی از بیماران پنجاه سالهٔ جوان و شاداب ، به شدت نگران زندگی جنسی خود بود. او متقاعد شده بود که به تدریج به عارضه ناتوانی جنسی دچار می شود زیرا در طی شش ماه گذشته با همسر بیست و پنج ساله اش رابطه جنسی برقرار نکرده بود.

او هنوز به همسرش عشق میورزید و از ازدواجش راضی بود اما دیگر به برقراری رابطهٔ جنسی احساس تمایل نمی کرد. می گفت که دو تن از فرزندانش مشغول تحصیل در دانشکده هستند و به همین جهت احساس فشار مادی فراوانی می کرد. سختتر از گذشته کار می کرد اما با اینکه وظیفه اش را به خوبی انجام میداد،شرح حال ایب، نمونه رایجی از آن چیزی است که بسیاری از بیماران مذکر من تجربه می کنند.

در مرحله ای از زندگی که ممکن است به تدریج تواناییشان در ایجاد و حفظ حالات نعوظ کاهش یابد، در سایر زمینه های زندگی نیز احساس فشار قابل توجهی می کنند. ممکن است به تدریج به این تصور برسند، که رابطهٔ جنسی چیزی است که دیگر آنها قادر نیستند به خوبی از عهدهٔ آن برآیند، پس اصلاً چه لزومی دارد آن را انجام دهند؟

با افزایش تدریجی فاصله زمانی میان برخوردهای جنسی، پایه های اضطراب و خودداری بنا نهاده می شوند. آنچه لیب تجربه میکرد، در واقع کمبود میلی جنسی بود.

هرچند حالت نعوظ وی احتمالاً کندتر صورت می گرفت و نسبت به نعوظ بیست سال قبل او با پرخونی کمتری همراه بود، به عارضه ناتوانی جنسی مبتلا نبود.

مشکلات روانی دیگری نیز وجود دارند که ممکن است عارضه ناتوانی جنسی را شعله ور سازند. یکی از آنها، وجود این تصور است که رابطهٔ جنسی یک فعالیت ورزشی است. مسلماً اغلب مردان در سن شصت سالگی به خوبی سن بیست سالگی قادر به فعالیت نیستند.

بنابراین به تدریج اعتماد به نفس آنها در توانایی انجام این مهم کاهش مییابد. اضطراب آنها دور باطلی به وجود میآورد: از شرکت در رابطهٔ جنسی می ترسند و به همین دلیل از ان اجتناب میکنند تا اینکه در نهایت سعی می کنند و چون به خاطر اضطراب ناتوان شده اند، از عهدهٔ آن برنمی آیند.

با مشاوره و بازگرداندن مجدد اعتماد بنفس به آنها، میتوان این مشکل را برطرف کرد.

عارضه ناتوانی جنسی، ناتوانی دائمی یا موقت در ایجاد یا حفظ حالت نعوظی است که از سفتی لازم برای برقراری رابطهٔ جنسی برخوردار باشد. بسیاری از مردان با افزایش سن، تغییراتی را که در ویژگیهای جنسی آنها رخ میدهد، اشتباه می گیرند و آنها را به عارضه ناتوانی جنسی نسبت می دهند.