داروی مینوسیکلین نوعی آنتی بیوتیک باکتریایی

آنتی بیوتیک‌ها دسته‌ای از داروهای ضد عفونت هستند که متاسفانه امروزه نسبت به قبل بسیار پرمصرف تر شده‌اند و چون عوارض این داروها در طولانی مدت باعث ایجاد مشکلات ایمنی در بدن انسان می‌شوند این امر نگران کننده است. اگرچه نمی‌توان از تاثیر مفید آنتی بیوتیک‌ها در رفع و درمان عفونت‌های هوازی و بی‌هوازی چشم‌پوشی کرد اما طبق گفته‌ی متخصصین استفاده‌ی کمتر از آنتی بیوتیک‌های شیمیایی و جایگزینی آنتی بیوتیک های گیاهی ، بهترین راه حل می‌باشد. داروی مینوسیکلین یکی از انواع این نوع داروها است و در درمان آکنه و جوش‌های جوانی بیشترین کاربرد را دارد. ما تلاش کرده‌ایم در این مطلب، اطلاعات مفیدی از مشخصات و چگونگی کارکرد داروی مینوسیکلین در بدن برای شما عزیزان تهیه کنیم.

آشنایی با مشخصات کلی داروی مینوسیکلین

داروی مینوسیکلین (Minocycline) که با نام های اختصاری و تجاری Dentomycin ،Blemix ،Aknemin در بازار و داروخانه ها به چشم می خورد را می توان جزء طبقه بندی دارویی آنتی بیوتیک ها قرار داد و طبق تحقیقات پزشکی اعلام کرد که میزان خطر مصرف بیش از دوز مجاز دارو و میزان وابستگی و اعتیاد به دارو کم می باشد اما برخلاف این گفته هنوز هم برای دریافت این آنتی بیوتیک قوی باید با نسخه پزشک معالجتان به داروخانه ها مراجعه کنید که در این صورت عموم مردم قادر به تهیه داروی مینوسیکلین می باشند. این دارو، نوعی آنتی بیوتیک تتراسیکلین می باشد اما مواد تشکیل دهنده آن از خود تتراسیکلین، مؤثرتر است و بیشترین کاربرد را در درمان بیماری آکنه دارد. ضمنا داروی مینوسیکلین در درمان عفونت های ناشی از بیماری ذات الریه و برونشیت، نیز مؤثر است و همچنین در درمان بیماری سوزاک و دیگر بیماری های مسری جنسی و درمان عفونت های شدید لثه نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

نکته مهم: داروی مینوسیکلین بیشتر در درمان عفونت های باکتریایی موثر است و در بیماری های ویروسی تقریبا بدون کاربرد است.

نحوه ی مصرف صحیح داروی مینوسیکلین

بنا بر گفته ی پزشکان بهترین مقدار مصرف داروی مینوسیکلین ۱ تا ۲ بار در روز و اندازه دوز مجاز مصرفی دارو در بزرگسالان (۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم در روز) و در بچه ها (مطابق وزن و سن آنها، با کاهش دوز مصرفی مجاز دارو) اعلام شده است. لازم به ذکر است داروی مینوسیکلین نیز همانند دیگر آنتی بیوتیک ها باید در فواصل معین و ساعات مشخصی از روز مصرف شود و بهتر است که دارو را با معده ی خالی و ۱ یا ۲ ساعت قبل از غذا میل کنید.

چگونگی تأثیر داروی مینوسیکلین

داروی مینوسیکلین به راحتی از طریق سیستم گوارشی جذب می شود و اثرات آن ظرف ۴ تا ۱۲ ساعت پس از شروع درمان با دارو، ظاهر و به مدت ۲۴ ساعت پس از قطع مصرف هر دوز دارو، در بدن دوام خواهند داشت. داروی مینوسیکلین به دو روش وارد سلول باکتری می شود، یکی به روش انتشار و دیگری به روش انتقال فعال، در نتیجه غلظت تتراسیکلین در باکتری های حساس در درون سلول بسیار بیشتر از غلظت دارو در محیط خارج سلول است. پس از ورود مینوسیکلین به درون سلول باکتری٬ بصورت برگشت پذیر به گیرنده های سلولی روی واحد فرعی 30s ریبوزوم باکتری متصل می شود و مانع از اتصال tRNA به محل پذیرش کمپلکس ریبوزوم mRNA می شود. نتیجه این فرایند وقفه سنتز پروتئین در طیف وسیعی از باکتری ها می باشد. بهتر است ۱ساعت قبل و ۲ ساعت بعد از مصرف این دارو از خوردن شیر و سایر محصولات لبنی خودداری نمایید زیرا ممکن است جذب دارو در بدن را کاهش دهد. دوره درمان با این دارو را کامل کنید حتی اگر احساس بهبودی نمودید. زیرا ممکن است منشأ عفونت هنوز فعال باشد و قطع ناگهانی درمان با دارو، به عود مجدد علائم بیماری منجر گردد، اما اگر دچار سرگیجه ، عدم تعادل، سردرد یا اختلالات بینایی گشتید، مصرف دارو را قطع کرده و سریعا با پزشک مشورت نمایید. دارو را در جای خنک و دور از نور آفتاب و کودکان نگهداری کنید.

عوارض جانبی مصرف داروی مینوسیکلین

از عوارض معمول مصرف این دارو می توان به تهوع، استفراغ یا اسهال اشاره نمود، ضمنا ممکن است خیلی به ندرت عوارضی همچون افزایش حساسیت پوست بدن در مقابل نور آفتاب و ظاهر شدن جوش، نیز حادث شوند.

نکات مهم در هنگام استفاده از داروی مینوسیکلین

√ اگر دردهای کبدی یا کلیوی دارید، داروهای دیگری را مصرف می کنید و یا نسبت به آنتی بیوتیک تتراسیکلین حساسیت داشته اید، قبل از مصرف این دارو پزشک معالج خود را در جریان بگذارید.

√ مصرف دارو برای زنان حامله: مجاز نمی باشد. ممکن است موجب آسیب رساندن به دندانها و استخوان نوزاد شود و یا سبب آسیب کبدی برای مادر گردد.

√ مصرف دارو برای زنان شیرده: چون دارو در شیر مادر ترشح می شود و ممکن است موجب بی رنگ شدن دندان های نوزاد گردد، لذا بهتر است با پزشک مشورت شود.

√ مصرف دارو برای کودکان و اطفال: برای بچه های زیر ۱۳ سال مجاز نمی باشد. برای بچه های بزرگتر کاهش دوز مصرف دارو ضرورت دارد.

√ مصرف دارو برای افراد بالای ۶۰ سال: اشکالی ندارد اما این دارو می تواند موجب سرگیجه شود، لذا کلیه رانندگان و افرادی که به کارهای مخاطره آمیز اشتغال دارند، هنگام مصرف این دارو باید از فعالیت های مربوطه دست بکشند.

√ نکته: برای جلوگیری از چسبیدن دارو به گلو قبل از خوردن دارو چند جرعه و بعد از مصرف دارو، یک لیوان کامل آب بنوشید. ضمنا قرص های این دارو باید در حالت نشسته با ایستاده، بلعیده شوند و از دراز کشیدن فوری بعد از خوردن قرص ها، اجتناب شود.

منبع: https://mag.asanteb.com