فرق روانشناس و روانپزشک در چه چیزی است ؟
فرق روانشناس و روانپزشک یکی از سوالهایی است که ذهن بسیاری از افراد را در گیر خود کرده است . این تفاوت باید شناخته شود . چون عدم آگاهی از آن، بیماران را سردرگم می کند . حتی بسیاری از افراد تحصیل‌کرده هم به طور دقیق این تفاوت را نمی دانند و در بسیاری از برنامه‌های رادیو و تلویزیون هم این 2 به اشتباه به یک نام خوانده می شوند .
فرق روانشناس و روانپزشک : روانشناس
به کسی روانشناس Psychologist گفته می شود که دکتری روانشناسی داشته باشد. روانشناسان هر کدام فعالیت خاصی را انجام می دهند و وظیفه خاصی را بر عهده دارند . بعضی از روانشناسان کار مشاوره انجام می دهند. برخی، درگیر تشخیص بیماری های روانی می شوند. بعضی از آنها هم اصولاً کاری با معالجه بیماری های روانی ندارند. این دسته درگیر ارائه مشاوره به شرکت ها و سازمان ها یا انجام تحقیقات یا تدریس در دانشگاه ها و کالج ها می شوند. کلمه”سایکالاجیست” Psychologist (روانشناس)، عبارتی ثبت شده Protected است. این بدان معناست که تنها کسانی می توانند از این عبارت در کنار اسمشان استفاده کنند که توسط یک سازمان محلی قانونگذار نظیر College of Psychologists of Ontario مجوز گرفته باشند. تفاوت روانشناس و روانپزشک اینست که روانشناسان اجازه تجویز دارو ندارند.
واقعیت این است که روانشناسی یک شاخه علمی از علوم انسانی است که هدفش مطالعه رفتار انسان است. به عبارت بهتر، روانشناسی مطالعه رفتار و فرآیندهای ذهنی است. عمر این رشته نسبتا کوتاه است (کمی بیش از یک قرن) اما رشد بسیار چشم‌گیری داشته است؛ به حدی که بیش از 20 رشته تخصصی را شامل می‌شود. بعضی از رشته‌های آن شامل روانشناسی کودک، روانشناسی مدیریت، روانشناسی بالینی، روانشناسی کودکان استثنایی، روانشناسی ورزش، روانشناسی تربیتی، روانشناسی صنعتی، روانشناسی سالمندی و… است .روانشناسی بالینی را امروزه علم بهزیستی می‌خوانند. چون در این حوزه به انسان آموزش می‌دهند که چگونه فرض‌های غلط را در ذهن خود تصحیح کند و زندگی خوب و راحتی داشته باشد. در اصل در این روش علت بیماری روانی ریشه‌یابی می‌شود و با روش‌های مختلف مانند رفتاردرمانی بیمار را معالجه می‌کنند.
فرق روانشناس و روانپزشک همچنین می تواند این باشد که روانشناس، گاهی کار مشاوره هم انجام می‌دهد. بررسی رشته‌های گوناگون در حوزه روانشناسی مشخص میکند که روانشناسی فقط مطالعه رفتارهای غیرعادی یا مرضی نیست. نقش روانشناس معمولا درمان بیماری‌هایی است که بیمار از آن رنج می‌برد و خودش از آن آگاه است و به دنبال درمان آن می‌گردد؛ مانند وسواس، افسردگی و اضطراب. کلمه روانشناسی نباید جنون را به ذهن بیاورد. حتی بیماری‌هایی که در روانشناسی بالینی قابل درمان هستند، شامل بیماری‌های شدید روانی مانند روان‌پریشی یا سایکوز یا جنون نمی‌شوند و روانشناسی نقش چندانی در درمان این اختلالات ایفا نمی‌کند. برای درمان چنین بیماری‌هایی می‌توان از رویکردهای متفاوتی استفاده کرد مانند روانکاوی، شناخت درمانی و رفتاردرمانی.
فرق روانشناس و روانپزشک : روانپزشک
اما یکسری از بیماری های شدید تر هم وجود دارد . در بیماری‌های شدید روانی (مانند سایکوز) بیمار معمولا بیماری خود را قبول ندارد و نسبت به درمان مقاومت نشان می‌دهد. بیماری‌هایی مانند اسکیزوفرنی، مانیا (شیدایی) و سایکوز از جمله بیماری‌های شدید روانی و همراه با توهم و رفتارهای غیرعادی هستند. چنین بیمارانی به طور اختصاصی توسط روانپزشک درمان می‌شوند؛ نه روانشناس.
روانپزشک Psychiatrist به پزشکی گفته می شود که در زمینه سلامت روان Mental Health تخصص گرفته است. بیشتر روانپزشکان در زمینه تشخیص و معالجه بیماری های روانی فعالیت دارند. روانپزشکان به طور معمول برای معالجه بیماری های روانی (اختلالات ذهنی) Mental disorders دارو تجویز می کنند. گرچه برخی از بهترین مشاوران روانی Therapists جهان از میان روانپزشک بوده و هستند، روانپزشکان قرن بیست و یکم، به ندرت از طریق مشاوره به کمک بیماران خود می شتابند. بیشتر روانپزشکان یا دارو تجویز می کنند یا به روش های دیگری نظیر شوک الکتریکی ECT متوسل می شوند. به گزارش آسان طب پزشک با تفاصیل فوق‌الذکر در صورت تمایل ورود به دوره تخصصی برحسب علایق، انگیزه و تجربه ممکن است یکی از رشته‌های بیست و چهارگانه تخصصی را دنبال کند که ورود به آن نیز مستلزم گذراندن امتحان دشواری است که مصاف گروهی از برجسته‌ترین پزشکان است. فرق روانشناس و روانپزشک چیست ؟
از جمله ممکن است وارد رشته تخصصی روان‌پزشکی شود که در دوره 4 ساله خود دانش نظری گسترده‌تر و ژرف‌تری را درباره سلامت و بهداشت روان، پیشگیری، تشخیص، درمان و توانبخشی نابسامانی‌ها و بیماری‌های روانی برای او فراهم میکند و در طول این مدت برحسب محاسبه، دست‌کم 10 هزار بیمار را در دوره 4 ساله زیر نظر استادان خود در درمانگاه‌ها، بخش‌ها و حتی جایگاه‌هایی چون پزشکی قانونی مورد معاینه و درمان قرار داده است. روانپزشک در طول دوره پزشکی عمومی و پس از آن در طول دوره آموزش تخصصی با درمان‌های دارویی، انواع روان‌درمانی و درمان به وسیله تشنج‌زایی برقی آشنا می‌شود و الکتروانسفالوگرافی (ثبت امواج مغزی) و اصول تصویرنگاری مغزی و نیز آزمون‌های روانشناسی را می‌آموزد. فرق روانشناس و روانپزشک میتواند این باشد که انواع روان‌درمانی توسط روانپزشکان ابداع و به کار گرفته شده است و البته جز این هم نمی‌تواند باشد زیرا این روانپزشکان (متخصصان اعصاب و روان) هستند که با مبتلایان به بیماری‌های روانی سر و کار دارند.
پس روان پزشک فردی است که در رشته پزشکی تحصیل کرده و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی، دوره تخصصی خود را در رشته روان‌پزشکی یا اعصاب و روان گذرانده است. چنین پزشکی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها ملزم به تجویز دارو است. البته احتمال دارد که بسته به نوع بیماری، از رفتار درمانی، روان‌درمانی یا الکتروشوک هم استفاده کند. در بعضی موارد، برای درمان بعضی بیماران مانند بیماران افسرده یا وسواسی، نیاز است که روانشناس بالینی در کنار روانپزشک با هم به درمان بیماری بپردازند. نکته مهم این است که روانشناسان اصلا مجاز به تجویز دارو نیستند.
در این بخش از اسان طب درباره فرق روانشناس و روانپزشک اطلاعاتی را تقدیم کردیم.
به طور کلی درباره فرق روانشناس و روانپزشک باید بگوییم روانشناس سعی میکند با حرف زدن شخص را درمان کند و شخص روانپزشک از دارو برای درمان مشکلات روحی فرد استفاده می کند.
گاهی شخص با حرف زدن درمان می شود ولی گاهی به کمک دارو هم نیاز است.
نکته دیگر اینکه دیوانه ها به روانپزشک یا روانشناس مراجعه نمی کنند. همانطور که برای درد جسمی نزد پزشک میروید برای مشکلات روحی هم باید نزد پزشک بروید. وگرنه درست عین دردهای جسمی هم اذیت می شوید و هم عمرتان کم می شود.
