غرق شدگی و چگونگی امدادرسانی به مصدوم

غرق شدگی یکی از موارد مهم حوادث امدادی است که متاسفانه به دلیل سهل انگاری فرد حادث می شود. همانطور که می دانیم وقتی به دریا، رودخانه یا به سد می رویم با حجم عظیمی از آب با عمق بسیار روبرو هستیم، زیبایی میلیون ها لیتر آب، که در صورت کمی سهل انگاری بسیار خطرناک خواهد بود. در این مطلب خواهیم دانست در صورت مواجهه با این چنین پیشامدی چه باید بکنیم و چگونه می شود به فردی که غرق شده کمک کرد.

 غرق شدگی چیست

غرق شدگی بوجود آمدن مشکل تنفسی بر اثر فرو رفتن فرد در مایع است که بدلیل پایین رفتن ناحیه مجاری تنفسی به زیر سطح آب ایجاد می شود و این تعریف سازمان جهانی بهداشت از غرق شدگی است. بر اساس آمار همین سازمان سالیانه رقم بالایی از مردم دچار غرق شدگی می شوند. سهل انگاری های مکرر، عدم شناخت از محیط، رفتار های پرریسک و عدم نظارت بر روی کودکان بخصوص سن زیر چهارده سال مهم ترین دلایل این حادثه می باشد.

♦ عدم رسیدن هوا و اکسیژن به ریه و ترس شدیدی که بر مغروق حادث می شود باعث بروز ایست قلبی و اسپاسم عضلانی شدید می شود و این دلایل خود باعث وخیم تر شدن اوضاع لحظه ای برای حادثه دیده خواهد شد، پس غرق شدگی شوک شدید به بدن بر اساس عدم توانایی رسانش اکسیژن به بدن است که باعث ایجاد حادثه می شود.

♦ موج های شکافنده و بازگشتی بیشترین عامل غرق شدگی هستند و به دلیل قدرت بسیار زیاد شناگر را به ناحیه عمیق حداقل با 10 متر عمق خواهند برد و شناگر به دلیل ترس یا تخلیه انرژی قادر به بازگشت نخواهد بود.

♦ در بعضی موارد شناگر در حین شنا ناگهان دچار گرفتگی عضله ای بخصوص کشاله رانی یا فتق می شود که این فشردگی و اسپاسم ناگهانی در شرایطی که عمق آب هم زیاد باشد باعث فشار شدید عصبی، سردرگمی و در نهایت بوجود آمدن حالت غرق شدگی برای فرد است. دلایل متعددی می توان برای این اسپاسم آنی در نظر گرفت که معمولا به دلیل آماده نبودن عضلات بدن، تغذیه نامناسب و سردی آب می باشد.

♦ عامل دیگر ایجاد این حادثه، شنا در بستری نامتعارف از دریا، رود یا سد است. منظور از بستر نامتعارف محلی است که به دلایلی مانند وجود نخاله های ساختمان های مغروق، وجود آلودگی های زباله ای مانند خورده شیشه ها و تورها، طناب های برجای مانده و یا بسترهای سنگی جلبک دار آب های شیرین که به دلیل لغزندگی تعادل مصدوم را بر هم زده و باعث حادثه می شوند.

♦ شنا کردن در محل هایی که حیطه کنترل نجات غریقان محترم نیست، با کوچکترین حادثه ای مرگ عزیزی را شاهد خواهیم بود.

دلایل متعدی برای این حادثه وجود دارد ولی عمده دلایل آن سهل انگاری در مواجهه با موارد بالاست.

چگونگی امدادرسانی به فرد مغروق

در مطالعه طبیعت بدن و رفتار بدنی نسبت به حوادث متوجه می شویم که تا یک دقیقه فرد غوطه ور در آب، با تمام توان سعی در نگهداری تنفس و یا بالا آوردن آب وارده یا نهایت فرستادن آب فرو داده شده به معده را دارد، ورم کردن حنجره یکی از این واکنش هاست که تا قبل از واکنش بدن و مغز به کمبود اکسیژن با تمام توان سعی در محافظت می کند. اما پس از آنکه مغز دچار کمبود اکسیژن شد کم کم توان هوشیاری عضله ای کاسته شده و مقداری از آب وارد ریه ها شده و کم کم بدن شروع به افت  می کند.

اگر مصدوم در همین شرایط باقی بماند با کمتر شدن توان قلبی، نارسایی در عملکرد ریه دچار حالت ورم کردگی می شود و به دلیل فشار ورود آب نمک دار یا آب شیرین به ریه دیواره ریه دچار مشکلاتی جدی می شود. البته آب شیرین به نسبت آب شور برای ریه خطرناک تر است چرا که آب شور به سختی به دیواره ریه می چسبد و دیرتر بر تراکنش اکسیژن و دی اکسید کرین تاثیر می گذارد. این مرحله ای از غرق شدگی است که باید به سرعت مغروق از آب خارج شده و عملیات امدادی بر روی آن صورت گیرد. زمان در اینجا بزرگترین دشمن بوده و ممکن است پس از چند دقیقه مصدوم در آب دچار غرق شدگی مرگ آور شود. اما اگر توانستیم مصدوم را زود رویت نموده و او را از آب بیرون بکشیم باید او را در سطحی صاف بخابانید و اقدامات اولیه خود را شروع نمایید:

√ اگر مصدوم تنفس داشت باید به سرعت بدن او را گرم کرد تا مانع هیپوترمی شوید. در این موارد تنفس مصدوم بسیار بریده بریده خواهد بود و نکته مهم در این شرایط به هیچ وجه بر روی شکم مصدوم فشاری وارد نکنید.

√ اگر مصدوم تنفس نداشت باید به سرعت خود را آماده عملیات CPR نمایید.

√ ابتدا راه تنفسی مصدوم را باز نموده و بر اساس استاندارد درست موارد غرق شدگی 5 تنفس دهان به دهان و 30 بار فشار بر روی قفسه سینه با کف دست انجام دهید.

√ به هیچ وجه برای تخلیه مایعات شکمی مصدوم بر روی شکم او فشار نیاورید زیرا با بالا آوردن مایع درون معده و احیانا ورود آن به سیستم تنفسی و ریه میزان مرگ پذیری مصدوم را بالا خواهید برد.

√ تنفس دهان و ماساژ سینه ای را ادامه دهید تا تنفس و ضربان نبضی مصدوم آغاز شود.

√ در امدادرسانی به این دسته مصدومان از CPR خسته نشوید چرا که ممکن است زمان بازگشت مصدوم بسیار بیشتر از زمان طلایی احیای قلبی باشد و گاه تا یک ساعت باید این پروسه ادامه یابد پس ناامید نشود.

√ حتما قبل از شروع تمامی مراحل نجات تیم امداد و نجات را خبر نمایید چون در صورت بازنگشتن ضربان قلب مصدوم نیازمند تزریقات وریدی دارو های حیاتی است.

√ مساله ای که نباید فراموش کنیم به دلیل سرد بودن آب بدن، مصدوم ممکن است دچار هیپوترمی شده باشد. هیپوترمی هر جا کشنده باشد در این مورد بسیار کمک کننده است پس از امدادرسانی به مصدوم ناامید نشده و عملیات احیا را ادامه دهید.

√ اگر مصدوم به هوش آمد و نبض و تنفس پیدا کرد باید به سرعت با پتو یا لباس بدن او را گرم کرد، چرا که به دلیل افت قند و فشار بیش از حد بدنی به سرعت دچار سرمازدگی و هیپوترمی شده و در این مرحله هیپوترمی بسیار خطرناک خواهد بود.

مهمترین رکن جلوگیری از آسیب های این چنینی شناخت از طبیعت، محل، نوع سفر و دانش کافی از حوادث پیش رو می باشد. آسان طب همواره خواهان این مطلب است که بدانیم طبیعت با ما دشمن نیست بلکه دشمن ما ناآگاهی از محیطی است که به آن سفر می کنیم و همچنین ناآگاهی از حوادث پیش رو و یا امدادهای لازم است، پس با کمی مطالعه و تمرین، دشمن مان را به دوست و همراه تبدیل کنیم و از طبیعت مان لذت ببریم.

منبع: https://mag.asanteb.com