گم شدن در جنگل و نجات جان خود در طبیعت
گم شدن در جنگل به راحتی آب خوردن است… مثلا سرگرم عکس گرفتن از منظره ای می شوید، ناگهان سرتان را بالا می کنید، متوجه می شوید یا گروه دور شده یا مسیر نا آشناست. در جنگل و یا هر محیط طبیعی، مثل شهرمان نیست که از کسی بپرسیم و درخواست آدرس کنیم! در طبیعت کسی گم می شود که زبان طبیعت را بلد نباشد، اگر گم شدیم چه کنیم؟ چگونه طبیعت می تواند ما را راهنمایی کند؟ کارهایی که باید انجام بدهیم چیست؟ بیایم اولویت هایی که پس از گم شدن در جنگل باید رعایت کنیم را با هم مرور کنیم.
ترس از گم شدن در جنگل
ترس از گم شدن از خود گم شدن خطرناک تر است، وقتی متوجه شدید که گم شدید یا مسیر برایتان آشنا نیست یا کوه ها و درخت ها مطابق مکان یابی نقشه تان نیست کمی بنشینید. ترس از گم شدگی کشنده تر از خود گمشدن است. باید بدانید طبیعت در ظاهر بی رحم خود، در این مواقع خودش وسیله و راهنمای نجات شما خواهد بود. بنابراین تمرکز کنید، آرام باشید و آگاهانه عمل نمایید. دوستی نوشته بود که آگاهی، باری بر کوله پشتی شما نمی افزاید اما شما را نجات خواهد داد. پس بنشینید و نقطه ای که در آن هستید را نقطه صفر بنامید. اگر کوله پشتی همراهتان هست که چه خوب و گرنه از اینجا به بعد بدانید که هر چیزی از طبیعت را با خلاقیت خود باید تغییر داده و استفاده نمایید، قوطی های کنسرو، بطری های آب معدنی و یا هر چیزی که در طبیعت دور ریختنی یا آشغال به نظر می رسد می تواند کمک کننده شما باشد.
برنامه نجات گم شدن در جنگل
برنامه نجات گم شدن در جنگل یا هر مکانی یک عامل مقدم بر همه چیز است برای همین در اولویت بندی قرار نمی گیرد چون الزام است، هیچ گونه عملی که در آن احتمال آسیب دیدگی برای شما باشد انجام ندهید. مثلا اگر با صخره ای روبرو هستید و امکانات کافی یا کاربلدی صخره نوردی را ندارید به هیچ وجه از آن صعود نکنید چون آسیب دیدگی چه به عنوان شکستگی ها چه به عنوان خونریزی، ضریب موفقیت نجات را بسیار کاهش خواهد داد.
اولویت بندی حیاتی گم شدن
آخرین بخش از حوادث جنگل ، گم کردن مسیر می باشد که ما در این مقاله از مجله پزشکی آسان طب ، گم شدن در جنگل و حوادث ناشی از آن و چگونگی پیدا کردن مسیر درست و نجات جان خود و اطرافیان را توضیح خواهیم داد. در شرایطی که در جنگل گم شده ایم 5 اولویت حیاتی برای نجات در جنگل یا هر مکان دیگر لازم داریم که باید بر اساس آن پیش برویم:
- اولویت اول زمان
- اولویت دوم مکان یابی در جنگل
- اولویت سوم آب
- غذا، اولویت چهارم گم شدن در جنگل
جهت یابی، کلید طلایی گم شدن در جنگل
1. اولویت اول زمان
منظور از زمان در اینجا میزان فرصت ما تا تاریکی هواست. باید یک نکته را جدی بگیریم: در هر شرایط اقلیمی، راهپیمایی در شب بسیار خطرناک است و اگر گم شده باشیم این خطر دو چندان خواهد شد. از سویی دیگر غالبا حیوانات شکارگر در شب مشغول شکار هستند پس باید تا جایی که ممکن است باید از گزند آنها به دور باشیم. اگر زمان کافی داشتیم بر اساس اولوبت بندی خوراکی یا آبی پیش خواهیم رفت که توضیح خواهیم داد اما اگر زمان باقی ماننده تا غروب خورشید کم بود باید اولویت حرکت را کنار نهاده و مشغول کارهای حیاتی دیگری شویم.
زمان کم باقی مانده تا غروب خورشید
1- اولویت اول پیدا کردن پناه مناسب است. بدانید این اولویت نقش بسیار حیاتی در نجات جان شما هم از سرما و هم از دست حیوانات شکارگری مانند گرگ و خرس دارد. پس با بررسی محیط، مکانی که امکانات بهتری دارد را انتخاب نموده، اگر به شکل طبیعی حالت جان پناهی داشت که خیلی بهتر است، مثلا یک غار، شکاف سنگ، شکاف تنه درخت و … اما اگر این شرایط در دسترس نبود باید جان پناهی صحرایی برای خود بسازید. برای ساخت این جان پناه، طبیعت تقریبا تمامی ابزار لازم از کنده درخت ها تا شاخه و پوشال، طناب و … را در اختیار ما قرار داده است.
2- در قدم بعدی باید تا هوا هنوز روشن است چوب خشک پوشال و در صورت نداشتن کبریت و فندک، سنگ آتش زنه جمع کنید. به مقدار کافی مواد سوختی جمع آوری کرده و به محل جان پناه خود بیاورید. گرما به شما آرامش و امنیت خواهد داد. باید به سرعت آتش خود را آماده کنید و از این زمان به بعد باید آتش را مدیریت کنید. مدیریت آتش یعنی حداقل 10 تا 12 ساعت باید این آتش روشن بماند پس میزان استفاده از منابع سوخت را مدیریت کنید. اگر جان پناه طبیعی یافتید آتش را در نزدیکی دهانه آن روشن کنید که هم بتواند حیوانات را از شما دور کند و هم بتواند اعلان مکان شما باشد که شاید کسی از دور شما را ببیند.
3- اولویت سوم شما در شب، مکان یابی بوسیله ماه یا ستاره قطبی است که در زمان خودش توضیح داده خواهد شد.
2. اولویت دوم مکان یابی در جنگل
اگر ساعت های طولانی از روز برای شما باقی مانده باشد اولویت اول شما مسیر یابی است. مسیر یابی در روز به واسطه خورشید، سایه ها، مسیر رودخانه، دریا و … انجام می شود. که در بخش مکان یابی به تفضیل توضیح داده خواهد شد.
3. اولیت سوم آب
بدانید پس از گم شدن در جنگل یا هر مکان طبیعی دیگر شما حداکثر 3 روز را می توانید بدون آب سپری کنید، هر چند که از روز دوم واکنش های بدن شروع می شود که با خوردن میوه ها و گیاهان جنگلی می توانید آن را رفع کنید اما آب باید در اولیت بندی شما قرار گیرد ولی این اولویت بندی نباید باعث ایجاد هیجان و استرس شود چرا که هیجان و استرس به 2 دلیل کشنده است: اول اینکه قدرت تصمیم گیری و سطح هوشیاری شما را پایین می آورد و دوم باعث حرکات اضافی یا تعرق زیاد بدن می شود که باعث از دست رفتن آب بدن شما شده و زودتر دچار بی آبی بدنی می شوید.
4. غذا ، اولویت چهارم گم شدن در جنگل
اولویت چهارم در نجات از جنگل، کویر، کوهستان و … غذا می باشد. بدانید که به هر شکلی بدن شما یک هفته تا ده روز دوام خواهد آورد مگر اینکه مصدومیت شدیدی داشته باشید. پس با آرامش این اولویت را به شکل موازی در کنار مسیر و حرکت خود بگذارید و کاملا محتاط باشید که دچار آسیب دیدگی نشوید. همان طور که گفته شد با داشتن آسیب دیدگی شرایط نجات سخت خواهد شد.
5. جهت یابی، کلید طلایی گم شدن در جنگل
نجات در طبیعت در نهایت به جهت یابی درست منتهی می شود. اگر بتوانیم در محیطی که برای ما نا آشناست با استفاده از مهر و لطف طبیعت درست مسیریابی کنیم می توانیم امیدوار باشیم که خود و یا تیم مان نجات پیدا خواهند کرد. قبل از ورود به مسیر یابی هایی که با ستاره ها، ماه و یا خورشید انجام می شود ذکر چند نکته الزامی است:
√ غالب رودخانه های جاری یا سرچشمه رودها در منطقه یال شمالی البرز که به عنوان منطقه جنگلی هیرکانی معروف است به سمت شمال که دریا است می روند و می توان با دنبال کردن آنها به روستاها، شهرها و یا دریا رسید.
√ غالب رودخانه های زاگرس یال شرقی به سمت مرکز کشش دارند، مانند مسیر جاری سر چشمه کوهرنگ که به سمت شرق کشیده می شود و در نهایت معروف به زاینده رود است.
√ غالب رودخانه های یال غربی زاگرس، به سمت نهایت غرب یا جنوب کشیده می شوند، مانند کارون که مسیر غربی یال زاگرس است و در نهایت به سمت جنوب کشیده می شود.
√ به هیچ وجه در طول مسیر یابی دنباله روی مسیر و رد پای حیوانات گوشتخوار نباشیم.
√ اگر به آبگیری برخورد کردید که درختی به دور آن نبود و بافت گیاهی تنگ و عجیبی داشت از آن رود فاصله بگیرید چرا که آن آب و آب گیر سمی است و ممکن است که برای شما دردسر ایجاد کند.
√ غالب رودخانه های استان های جنوبی مانند کرمان و بوشهر و بندر عباس به سمت دریای جنوبگان مسیر دارند.
√ امتداد چشمه می تواند شما را به مقصدی برساند اما در وعده های صبحگاهی و عصرگاهی به دلیل اینکه محل آبشخور حیوانات است می تواند برای شما خطرناک باشد.
√ منطقه صفر خود را قبل از آغاز حرکت علامت گذاری کنید تا تیم امداد و نجات و یا دوستانتان بدانند کجا بودید و با پیدا کردن نشان فلش با سنگ و یا چوب برای راهنمایی آن افراد مسیر رفت خود را مشخص کنید.
√ در واقع طبیعت، به منزله خانه ما می باشد، در خانه کسی نخواهد مرد، در صورتیکه بداند با آن چگونه برخورد کند.
منبع: https://mag.asanteb.com
